Πολλά “ακούγονται” και γράφονται για τον τελευταίο χρησμό της Πυθίας. Κάποιοι ισχυρίζονται πως η Πυθία η Νικάνδρα προέβλεψε το τέλος του Αρχαίου κόσμου…
Γενιές και γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μαθαίνοντας από τα σχολικά εγχειρίδια της υποτιθεμένης «Ιστορίας», ότι η Πυθία με «χρησμό» προς τον αυτοκράτορα Ιουλιανό πιστοποίησε τάχα το τέλος του Αρχαίου Κόσμου.
Όπως αναφέρεται λοιπόν στα βιβλία «Ιστορίας» της Ελληνικής Εκπαίδευσης, κατά το έτος 361 εστάλη από τον Ιουλιανό στους Δελφούς ο φίλος του Ορειβάσιος, ιατρός από την Πέργαμο, για να προσπαθήσει να ανορθώσει το Μαντείο των Δελφών που βρισκόταν «σε πολύ άσχημη κατάσταση». Η Πυθία, για να του. δείξει πόσο. μάταιη ήταν η προσπάθεια ανόρθωσης του Μαντείου
και κατ’επέκταση της Εθνικής Ελληνικής Θρησκείας, έδωσε υποτίθεται τον παρακάτω «χρησμό»:«Είπατε τώ βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και το λάλον ύδωρ»,
«Πείτε στον βασιλιά, ότι στο χώμα κείτεται ο έντεχνος αυλός, ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα. Χάθηκε και το νερό που μιλούσε»
Ο παραπάνω «χρησμός» δεν μοιάζει βεβαίως με κανέναν από τους καταγεγραμμένους από την απώτατη αρχαιότητα χρησμούς του Μαντείου. Αποτελεί μάλλον αποτύπωση μίας πιθανής ή φανταστικής «κακής» κατάστασης στους Δελφούς του 4ου αιώνος. Θα μπορούσε κάποιος καλόπιστος ερευνητής να υποθέσει ότι πιθανώς να είναι μία υπαρκτή κραυγή αγωνίας της Πυθίας, που έβλεπε τα Ιερά να καταστρέφονται και να βεβηλώνονται, αν και ο ιστορικός μάλλον θα γελάσει με αυτή την εκδοχή, αφού την εποχή εκείνη το συγκεκριμένο Μαντείο, μολυσμένο από χριστιανικές ταφές εγγύς του Ναού του Απόλλωνος, ΔΕΝ χρησμοδοτούσε.
Η ιστορική αλήθεια για τον «χρησμό» είναι βεβαίως πολύ διαφορετική. Ο «χρησμός» εφευρέθηκε και καταγράφηκε από τον Βυζαντινό χρονογράφο Γεώργιο Κεδρηνό τον 11ο αιώνα, δηλαδή 700 χρόνια αργότερα!!! Φαίνεται πως ακόμη και τον 11ο αιώνα, παρά τις καταστροφές, διώξεις, λεηλασίες, σφαγές τόσων αιώνων, οι χριστιανοί δεν είχαν εξαφανίσει τους Εθνικούς. Η Ελληνική ψυχή ήταν ακόμα ζωντανή.
Ο πραγματικός χρησμός
Η Πυθία η Νικάνδρα, τελευταία Πρωθιέρεια του Θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφώνπλενόταν, η τελευταία που ήπιε νερό από την Κασταλία πηγή, αναφέρθηκε στην επόμενη παρουσία του Θεού Απόλλωνα στην γη:
«Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος (Απόλλων) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα».
«Έστ’ ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».
Και πόσο άραγε σημαντική είναι η επιστροφή του Απόλλωνα και των υπολοίπων Θεών του Ολύμπου;
Επισημαίνω:
Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην, είδε την διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου, κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευθεί το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: «Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Θα επανέλθω…
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου